Öyleyim İşte

Bir el atıver de temizleyelim şu leşi

Göz yaşı değdikçe kokar

Bilirsin ağırdır insan eti

Arada bir bırakıyorum yazmayı

Bir görsen beni

Ne kadar cümle varsa devrik

Üzerime bulaşmış tüm imlanın alın teri

Semtimin pazarı bu gün

Her şey satılık yollarda

Naralar eşliğinde balıkçı kedisinin

Beynini süslüyor istavridin ateşli gülüşü

Kokunun asaleti öpüşlerde

Korkunun ki sevişmede gizli

Maskeler örtüyor tüm dudakları

Tebessümden tut da her şey gözlerde gizli 

Daha bir zor oldu bu aralar

Dostları tanımak

Eskisinden de çileli

Adımlarım kayıyor dolmuş önü duraklara

Hayli zamandır yasaklıydım

Herkes gibi

Her şey gibi

Bir boşluk parmaklarımın ucunda

Düşüncelerim yarı felçli

Koltuk değneğinde tüm sözcükler

Arada, nasılsın can deyişlerin vardı

Onlarda epey oldu terkedeli

Suskun bir mavi sarıyor bedenimi

Mevsimler karışık

Bir tufan kopuyor, bir şimşek

Bir gök gürültüsü

Ödü kopuyor giriş kapımın

Terliklerim sele kapılalı

Hey gidi Sezen !

Öyle birazcık zaman değil

Çok oldu turfanda domates çıkalı

Soframın tuzu yok

Kırıntılar kuşlara kalalı

Küflendi bütün sözcüklerim

Alfabemdeki elif yaralı

Oysa

Daha sen salata yapacak

Ben seni sevecektim

Aynen dediğin gibiymiş meğer

Hayat pahalı

Yazmasam diyorum bazen

Daha mı iyi olur

İşte yazınca düğümleniyor

Güler yüzlü harflerin boğazı

Ben yazdıkça bedeninden kopuyor

Tüm paragrafların başı

Nasıl yazmayayım

İçime attıkça yıkıldı istinat duvarları

Burçlarımda yuva yapan kuşlar yok artık

Papatyaları incitmedim döner mi diye

Bir ayrılık şarkısına yakıştıramadım bizi 

Hiç bir bedduamda geçmedi adın

Balkonda unutulmuş bir tenekenin

Küf kokan izi gibi

Çıkaramadım bir türlü bendeki seni

Bilsen öyle derinde bir yerde saklısın

Tüm lades kemiklerinin bedeli benim olsun

Hala aklımdasın

Vakit Haziran

Başak ayrıldı saptan

Buralarda hoş bir saman kokusu

Son halimi görme !

Bir el atıver de temizleyelim şu leşi

Göz yaşı değdikçe kokar

Bilirsin ağırdır insanın eti